Juni, het wordt tijd om te trainen
Door: Marianne
Blijf op de hoogte en volg Marianne
23 Juni 2014 | Nederland, Udenhout
Wil ik straks in Nijmegen een beetje soepeltjes lopen, dan zal ik wel wat tijd moeten besteden aan de voorbereiding.
Begin juni heb ik deelgenomen aan de Wandel3Daagse van Joannes Zwijsen. Dat was een goede training voor de 4Daagse, niet zozeer vanwege het aantal te lopen kilometers. Maar het was wel een oefening van geduld, samenwerking en improviseren. Wandelen is een sociale sport.
Enkele dagen later op 2e Pinksterdag stond er een pittiger tocht vanuit Udenhout op m'n programma.
Bestemming: de Heilige Eik in Oirschot.
Traditioneel wordt er jaarlijks op die dag een processie gehouden in het buitengebied naar de kapel met daarna een eucharistieviering in de openlucht.
Al vroeg op pad, genoot ik van het lekkere weer onderweg en bij het naderen van de kapel van de kleurrijke entourage; diverse gildes, een harmonieorkest, een lange rij communicantjes die een bloemenhulde gingen brengen naar Maria.
Op terugweg was de eerste 14 kilometer niets aan de hand. Toen werd het ineens angstig donker, harde wind, bliksem en onweersklappen. Ik werd er bang van. Snelwandelen was even mijn sport, tot ik inmiddels drijfnat kon schuilen bij de Karwei Bouwmarkt.
Daar eindigde de wandeling, Henk ingeseind en die kwam me halen met de auto.
Het weekend daarop zocht ik het verder van huis. Voor het 3e jaar op rij had ik me aangemeld voor de Falcontocht, georganiseerd door de Luchtmobiele Brigade, vanuit de Oranjekazerne in Schaarsbergen.
Daar is alles perfect geregeld, op elk hoekje van het grote complex staat wel een militair die aanwijzingen geeft: hoe je moet parkeren (op de meter nauwkeurig) en waar je moet lopen. Hier hoef je zelf niet na te denken. Gewoon de (vriendelijke) commando's van de heren opvolgen en het komt goed.
Ze hadden dit jaar weer een mooie route uitgezet, die liep over de Veluwe en de landgoederen bij Arnhem met klinkende namen als; Rosendael, Sonsbeek, Bronbeek en Warnsborn.
Een prachtige tocht over heide met mulle zandpaden en door heuvelachtig bosgebied. Het was pittiger dan een 4Daagse etappe in Nijmegen vond ik.
Een mooie medaille met pin was de beloning na terugkomst op het kazerneterrein.
Begin juni heb ik deelgenomen aan de Wandel3Daagse van Joannes Zwijsen. Dat was een goede training voor de 4Daagse, niet zozeer vanwege het aantal te lopen kilometers. Maar het was wel een oefening van geduld, samenwerking en improviseren. Wandelen is een sociale sport.
Enkele dagen later op 2e Pinksterdag stond er een pittiger tocht vanuit Udenhout op m'n programma.
Bestemming: de Heilige Eik in Oirschot.
Traditioneel wordt er jaarlijks op die dag een processie gehouden in het buitengebied naar de kapel met daarna een eucharistieviering in de openlucht.
Al vroeg op pad, genoot ik van het lekkere weer onderweg en bij het naderen van de kapel van de kleurrijke entourage; diverse gildes, een harmonieorkest, een lange rij communicantjes die een bloemenhulde gingen brengen naar Maria.
Op terugweg was de eerste 14 kilometer niets aan de hand. Toen werd het ineens angstig donker, harde wind, bliksem en onweersklappen. Ik werd er bang van. Snelwandelen was even mijn sport, tot ik inmiddels drijfnat kon schuilen bij de Karwei Bouwmarkt.
Daar eindigde de wandeling, Henk ingeseind en die kwam me halen met de auto.
Het weekend daarop zocht ik het verder van huis. Voor het 3e jaar op rij had ik me aangemeld voor de Falcontocht, georganiseerd door de Luchtmobiele Brigade, vanuit de Oranjekazerne in Schaarsbergen.
Daar is alles perfect geregeld, op elk hoekje van het grote complex staat wel een militair die aanwijzingen geeft: hoe je moet parkeren (op de meter nauwkeurig) en waar je moet lopen. Hier hoef je zelf niet na te denken. Gewoon de (vriendelijke) commando's van de heren opvolgen en het komt goed.
Ze hadden dit jaar weer een mooie route uitgezet, die liep over de Veluwe en de landgoederen bij Arnhem met klinkende namen als; Rosendael, Sonsbeek, Bronbeek en Warnsborn.
Een prachtige tocht over heide met mulle zandpaden en door heuvelachtig bosgebied. Het was pittiger dan een 4Daagse etappe in Nijmegen vond ik.
Een mooie medaille met pin was de beloning na terugkomst op het kazerneterrein.
-
23 Juni 2014 - 22:22
Christianne:
Hoi Marianne,
wat bijzonder dat je weer gaat wandelen, voor de 5e keer, en dan opnieuw voor de weeskinderen in Oyugis! Die voorbereiding kun je prachtig beschrijven, met beelden en sfeermomenten. Als ik je foto's zie van de processie van de Heilige Eik hoor ik bijna weer de gildebroeder op de trom. En de prachtige muziek van de harmonie!
De foto van de roodgekleurde lucht vind ik prachtig!!
Marianne, heel veel succes met de vele kilometers training en alles wat daarbij komt kijken. Ik ga je heel graag volgen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
