De 5e keer

Dit jaar heb ik me weer ingeschreven. Het wordt de 5e keer, en zo ik er nu over denk de laatste.
Ik ga proberen de zilveren medaille binnen te halen. Inmiddels heb ik ontdekt dat het Vierdaagse kruisje behoort tot de officiele Nederlandse onderscheidingen (volgens Koninklijk Besluit van 6 oktober 1909, is het 'kruis voor betoonde marsvaardigheid' ). Dus dat is niet niks.

In mei ben ik voorzichtig begonnen met wandelconditie op te bouwen.
M'n charmante afritsbroek weer tevoorschijn gehaald. Die past nog net, maar als ik een paar kilo minder weeg zal ie wel comfortabeler zitten.
De benodigde vrije dagen en een logeeradres in Nijmegen zijn geregeld.
Het goede doel wat me gaat motiveren om door te zetten is het schoolfonds van OIP ( later meer daar over).

De eerste oefentocht was de traditionele meimaandbestemming: de st. Jan in den Bosch. Wel even wennen weer om zo vroeg op te staan, 5 uur. Maar ik was niet de enige. Toen ik naar buiten stapte kwam ik buurvrouw Willy al tegen, die ging ook al op weg met haar Gildemaatjes.
Ik liep samen met Ingrid, we hebben hetzelfde looptempo en dat is prettig.
We liepen tussen de voorspelde buien door en kwamen droog aan in den Bosch.
De terugweg (18 km ) ging ik alleen. Al voor ik de stad uit was regende het, en het bleef regenen tot ik in Udenhout was.
Klagen over het weer had geen zin, niemand hoort het en het verandert er niet mee. Ik ben gewoon doorgestapt.
Er wordt gezegd dat je onder alle weersomstandigheden moet trainen voor de 4Daagse. Oke ! Natter dan vandaag kan het niet zijn dacht ik.